FÁBRICA ÍNTIMA
Escultura: Paco Lareo
Escura nun recanto da confusión do asedio
recolle entre as ruínas da desfeita
os trofeos da morte. Receosa
do fado quebradizo coma un tesouro
acaricia na sombra as súas propias feridas
e vive da convincción de que a vida prosegue
mentras no peito aínda un corazón latexe.
Sabe que todo está perdido, sabe
que nada será igual, e non obstante,
soa e inerte no medio da noite
prende un cativo lume que escintila
pola gándara erma do silencio
coma se fose unha voz. Humildemente
tece soa a súa tea a lenta tarántula
e mide na dor a estatura da vida.
0 comentarios